هوالسلام

سالها پیش که با چند تن از رفقا دروبلاگ کیمیا همراه شده بودم عادتی داشتیم زیبا که طی ان هر هفته شعری از حافظ تحت عنوان" جمعه ها با حافظ" درج میشد. نمی دانم هنوز هم این رسم درکیمیا هست یانه ؟

امشب به صرافت افتادم که در"مسیر" نیز این عادت حسنه را تکرار کنم اما کمی تردید بر دلم نشست .یعنی مردد بودم که این کار را شروع کنم یا چیز دیگری را که الان نمیگم شروع کنم .نهایتا گفتم از خود حافظ استمدادکنم

تفألی به حافظ شیرین سخن زدم وطبق معمول حافظ به خال زد.

 یاد حال وهوای قدیمی که با حافظ داشتم افتادم ؛ اونروزها هنگامی که فال حافظ می گرفتم  گاه حتی اسم کاری که میخواستم انجام بدم در شعرش می آمد .امشب هم همینطور شد یعنی من اینجوری برداشت کردم شما هم مختارید که قبول کنید این برداشت من را یا قبول نکنید.

شعری که آمد این بود:

   ببرد از من قرار وطاقت وهوش                   بت سنگین دل سیــمین بنا گوش

      نگاری چابکی شنــــگی کله دار                   ظریفی مهوشــــی ترکی قبا پوش

     زتاب آتش سودای عشــــــــقش                    بســــــــان دیگ دایم میزنم جوش

   چوپیراهن شـوم آســـوده خـــاطر                    گرش همچــون قبا گیرم درآغوش

   اگر پوســـــــیده گردد استــخوانم                     نگردد مهرت از جــــانم فراموش

 

محل استشهاد من این بیت آخر بود ببینید:

     دوای تو دوای توســـت حافظ        لب نوشش لب نوشــش لب نوش

حالا اگه شما هم اهل حالید از این هفته جمعه ها درخدمت حافظ باشیم .